Airborne
Het regent. Zwaluwen maken zich op voor hun trek naar het zuiden en vanochtend sprong de verwarming aan. Het is september, de zomer maakte abrupt plaats voor het najaar en als orkaan Dorian nog even vaart maakt krijgen we een heuse herfststorm over ons heen. Blijft hij echter aan de overkant of op zee dan kunnen we nog best een leuke nazomer krijgen.
En dat is te hopen, want het zou jammer zijn als juist dit jaar de luchtlandingen door slecht weer zouden moeten worden afgeblazen. Het zal u niet zijn ontgaan, het is dit jaar 75 jaar geleden dat de Airborne plaatsvond.
U kent het verhaal natuurlijk, misschien uit boeken of van de film, of misschien kent u de verhalen uit de eerste hand. Maar zo niet: de landingen waren onderdeel van Operatie Market Garden.
Verspreid over Nederland landden in september 1944 geallieerde parachutisten met als doel strategische bruggen op Nederlands grondgebied te veroveren. Operatie Market Garden was geen onverdeeld succes, maar uiteindelijk droeg ze bij tot de bevrijding van Nederland en de ondergang van het Derde Rijk.
In de gemeente Ede herdenken we de landingen bij het Airborne Monument op de Ginkelse Heide.
En we herdenken de mensen die tijdens of rondom die luchtlandingen de dood vonden. Zij stierven zonder ónze kennis dat de bevrijding er ook daadwerkelijk kwam. Zij offerden zich op voor een zaak die nog helemaal niet zeker was.
Dat offer was geen streven, het was niet hun bedoeling te sterven, deze mensen waren onderdeel van iets waarvan ze hoopten dat ze het einde zouden meemaken. Daarna zouden ze naar huis terugkeren en een leven opbouwen om uiteindelijk, oud en der dagen zat op een bankje onder een boom om aan hun kleinkinderen te kunnen vertellen dat oorlog geen heroïsch spelletje is.
Maar zover heeft het nooit mogen komen. Ze trouwden niet en kregen geen kinderen. Ze kwamen niet verder dan de Ginkelse Heide omdat een geslepen politicus het voor elkaar had gekregen om mensen tegen elkaar op te zetten. Een politicus die mensen liet geloven in angst en haat. Een politicus die kransen legde bij de gevallenen van een eerdere oorlog. Opdat dat nooit meer zou gebeuren…
Het is september. De zomer eindigde abrupt en vanochtend ging de verwarming spontaan aan, maar met een beetje mazzel krijgen we toch een aardig najaar en laat het weer een luchtlanding toe. Ik hoop het, want het is nodig om de mensen, die in de acht maanden dat de oorlogsmachine in omgekeerde richting over ons land rolde, het leven lieten te herdenken. We moeten hun verhalen blijven vertellen. Van hen en van al die anderen die slachtoffer werden. Niet alleen omdat het helden zijn, maar omdat het mensen waren die dromen hadden en geloofden in een toekomst. Een toekomst waarin zij een rol hadden die anders was dan dat van vervaagde herinneringen.
En laten we tijdens de ongetwijfeld nog vele momenten die uiteindelijk naar 5 mei leiden niet alleen stilstaan bij de uitkomst, laten we ook kijken naar de aanleiding. Zodat de monumenten die er staan de laatste zijn die werden opgericht, en de gevallenen de laatsten zijn wier toekomst werd ontzegd.
Deze column verschijnt op woensdag 11 september 2019 in de online en huis aan huis krant De Edese Post.
Verspreid over Nederland landden in september 1944 geallieerde parachutisten met als doel strategische bruggen op Nederlands grondgebied te veroveren.
Foto © Paul de Vries, 22-09-2007 Airbornherdenking op de Ginkelse Heide van Ede
Airborne
Ben het volledig met je eens, we moeten blijven herdenken, allen die voor onze vrijheid hun leven hebben gegeven.
Reactie van Paul Schrijft
Dank je wel voor je reactie Toos. Groeten van Paul.
Overpeinzing
Wat zou het toch heerlijk zijn als we alleen nog maar hoefden te herdenken en gedenken. Helaas is de werkelijkheid in de wereld anders. Staatshoofden van grote wereldmachten beginnen zich weer te roeren en dit soort kerels zijn in staat om onschuldige, vredelievende burgers wederom in een nachtmerrie te laten belanden. Polarisatie alom tussen religies, immigratie, handelsoorlogen, kernwapens….. de mensheid zet zich weer schrap. Waarom staat “herdenken” niet synoniem aan “geleerd hebben van de geschiedenis”?
Reactie van Paul Schrijft
Dat zou inderdaad mooi zijn Terry. Dank je wel voor je reactie. Hartelijke groeten, Paul.
Airborne
Het is het minste wat we kunnen doen,herdenken! Al die jongens
die hun leven voor ons gegeven hebben!!! Maar het is bij velen
nog niet doorgedrongen, overal nog oorlogen. Zou het ooit
ophouden??
Reactie van Paul Schrijft
Ik probeer te denken van wel tante Tiny. Hartelijke groeten, Paul.
Geef een beoordeling voor dit verhaal 🧡 als je dit ook voor mij deelt op sociale media!
