lelystad

Lelystad

Ik ben onlangs ten hemel gevaren. Voor diegene die nu verheugd de vlag uithangt, het was een ballonvaart en ik sta inmiddels weer met beide benen op de grond. Het stijgen was gepland, de reis ging waar de wind ons voerde. Met een ballon vaar je, wat ik een juiste uitdrukking vind, want het voelde als een zeiltocht over kalme wateren. De piloot was anderhalf uur bezig de ruimte tussen ons en de aarde comfortabel te houden. Na vijftien kilometer vond hij het welletjes en zette de landing in. Vijftien kilometer in anderhalf uur. Het is niets. In diezelfde tijd brengt een Boeing je naar Marseille, naar Wenen of Milaan. En als je iets langer doorvliegt sta je al snel kuitdiep in de Egeïsche zee naar plastic te graaien. Als alles tegenzit hoeven we voor dat vliegen straks niet meer naar Schiphol. U rijdt dan over Harskamp de polder in. De thuisblijvers kunnen u vanuit de achtertuin uitzwaaien. In eerste instantie zou Lelystad Airport, want daar gaat het over, dit jaar opengaan. Maar omdat er foutjes in de milieueffectrapportage aan het licht kwamen is de opening uitgesteld. Om, zo stelde minister van Nieuwenhuizen ‘het vertrouwen terug te winnen’ werd er…

Verder lezen...

Klimaat

Afgelopen week was ik bij een lezing van Jane Goodall. Voor wie het even kwijt is: Jane Goodall is een Britse primatoloog en antropoloog en is bekend geworden door haar onderzoek naar chimpansees. Zij ontdekte dat deze primaten gereedschap gebruiken om hun ontbijt uit een termietenburcht te peuteren. Daarnaast toonde zij aan dat deze dieren die tot compassie in staat zijn eigenlijk helemaal niet zo veel van de mens verschillen. Omdat ze een vrouw is werd ze vanzelfsprekend allereerst op haar uiterlijk beoordeeld maar uiteindelijk werden haar bevindingen als feit omarmd. Jane Goodall dus. Ze is inmiddels vierentachtig jaar oud en reist, om aandacht voor de staat van de wereld te vragen nog steeds gedreven rond. Zij maakt zich namelijk zorgen om deze wereld van ons, zij meent dat we klimatologisch gezien naar een rampzalig kantelpunt hollen vanaf waar geen weg terug is. Zij dénkt dat te zien want haar verhaal deugt natuurlijk van geen kanten, dat hele klimaatgebeuren kunnen we met een korreltje zout nemen want volgens een aantal republikeinse wetgevers is gebleken dat de zeespiegel rijst door het al dan niet moedwillig in zee deponeren van rotsblokken. Kijk daar kunnen we wat mee. Want natuurlijk weten zij beter…

Verder lezen...
Verhalen per e-mail

Verhalen per e-mail

Ontvang mijn volgende verhaal automatisch per e-mail in je inbox!

Gelukt! Controleer je e-mail.

Pin It on Pinterest