Behouden vaart, deel 5
Dan waren er als laatsten Jan, Pier, Tjoris min Corneel.
Die had zich goed geschoren, had een huidje als fluweel.
Toen mocht hij niet meer mee, het was tot ieders sacherijn.
Maar al die er te kaap’ren varen moeten baardig zijn.
Zo dreef het scheepje nogal plompveloren over zee.
Het kon niet anders of ze kregen allemaal congé.
Tenzij natuurlijk ze terloops een continent ontdekten.
Of met een zilvervloot des reders kas weer aardig spekten.
De kans dat dat gebeurde die leek onwaarschijnlijk klein.
En dus werd er besloten in een ernstig samenzijn.
De rum nog eens ten laatste male flink te laten vloeien.
Om dan tijdens het ochtendgloren huiswaarts te gaan roeien.
Zo afgesproken, zo gedaan, zo zou het zijn gelopen.
Als niet bij afvaart was verzuimd wat spanen in te kopen.
Nu drijven ze voor eeuwig rond, en wachten al die jaren.
Totdat ze met hun bootje naar de hemel mogen varen.
Foto © Johannes Plenio op Pexels onder Creative Commons CC0
passende titel bij het verhaal
Heb alles nog eens terug gelezen.
het was een bijeen raapsel van “zeelieden” maar zo mooi en geestig beschreven door jou.
was steeds benieuwd naar het vervolg, misschien kun je meer van dit soort verhalen schrijven.
Reactie van Paul Schrijft
Wie weet. Dank je wel voor je reactie Lucie. Groeten, Paul.
Behouden vaart
Heb het nog eens helemaal terug gelezen, een erg leuk verhaal. Het is wel een zooitje ongeregeld, ben blij dat ik niet op dat bootje zit, ondanks de rum.
Reactie van Paul Schrijft
Dank je wel voor je reactie Toos. Hartelijke groeten, Paul.
Behouden vaart
Het is toch een verrassend einde geworden, ik dacht zeker dat dat
zootje ongeregeld den dieperik in zou gaan. Komt er nog wel eens van!!
Het is te hopen dat er genoeg rum aan boord is!!!
Reactie van Paul Schrijft
Gesproken als een echte Markestijn tante Tiny. Hartelijke groeten, Paul.
Alweer voorbij 🙁
Ik vond het juist zo leuk om iedere week een “avontuur” te lezen van dit zootje ongeregeld. Misschien kun je ze toch nog een continent laten ontdekken oid ? Ik vaar graag mee op jouw rijke fantasie (als ik lees zie ik de beelden, vandaar die roze olifant in ’t want 🙂 )
Reactie van Paul Schrijft
Wie weet ooit Terry, hartelijke groeten Paul.
Geef een beoordeling voor dit verhaal 🧡 als je dit ook voor mij deelt op sociale media!
