Devoot

door | 29 juli 2018 | Versjes

Op ‘t randje van de ochtend kijkt een vos op naar de maan.
En het klokje om zijn poot zegt dat het tijd is om te gaan.
Van zijn lippen naar zijn schoenen valt een laatste druppel bloed.
Deze nacht, hij grijnst tevree deed hij zich wederom te goed.

Hij blaast een veertje van zijn toga en heft zedig het koraal.
Hij denkt daarbij allang niet meer aan ’t nachtelijke maal.
In de dienst zal hij gedenken wat in ‘t kippenhok ontbreekt.
Om vervolgens vroom te buigen als hij kalm de passie preekt.

Een jonge vos die je devoot aankijkt

Foto © Tambako the Jaguar on Visualhunt / CC BY-ND

4,8
4,8 van 5 sterren (op basis van 6 reviews)
Heel goed83%
Goed17%
Gemiddeld0%
Slecht0%
Heel slecht0%

Lees de beoordelingen

Vos

29 juli 2018

Prachtig

Avatar voor Rob
Rob

Reactie van Paul Schrijft

Dank je wel Rob, groeten van Paul.

Geef een beoordeling voor dit verhaal 🧡 als je dit ook voor mij deelt op sociale media!

 

Verhalen per e-mail

Verhalen per e-mail

Ontvang mijn volgende verhaal automatisch per e-mail in je inbox!

Gelukt! Controleer je e-mail.

Pin It on Pinterest