Leegte

door | 17 februari 2019 | Versjes

Kauwend op herinneringen uit een afgetakeld brein. 
Zoekend naar vergane liefde, moeizaam schuivend langs de pijn. 
Losgetrokken van het leven. Van de waardigheid ontdaan. 
Eenzaam dwalend naar een einde van een uitzichtloos bestaan. 

Fog door Jonathan Kos-Read bij het versje 'leegte' van Paul Schrijft

Foto © Fog door Jonathan Kos-Read

4,5
4,5 van 5 sterren (op basis van 6 reviews)
Heel goed50%
Goed50%
Gemiddeld0%
Slecht0%
Heel slecht0%

Lees de beoordelingen

Leegte

28 februari 2019

Dit wil niemand mee maken erg triest

Avatar for Toos C.
Toos C.

Reactie van Paul Schrijft

Klopt. Dankjewel voor je reactie Toos. Hartelijke groeten, Paul.

Aftakeling

18 februari 2019

Hier wordt je niet vrolijk van. We willen allemaal oud worden, maar niet op deze manier.

Avatar for Lucie
Lucie

Reactie van Paul Schrijft

Precies. Dank je wel voor je reactie Lucie. Groeten van Paul.

Jee Paul

17 februari 2019

Zo’n versje dat je blijft lezen, wat binnenkomt en waarvan je denkt… ik hoop dat ik dat punt nooit bereik…het punt waar mijn moeder bang voor was en wat haar bespaart is gebleven…. somber… maar mooi

Avatar for Karin
Karin

Reactie van Paul Schrijft

Dank je Karin. Hartelijke groeten, Paul.

Toekomstmuziek

17 februari 2019

Ik zie uit naar de toekomst 🤡

Avatar for Rob Lammers
Rob Lammers

Reactie van Paul Schrijft

Dank je wel voor je reactie Rob. Groeten van Paul.

Zo gruwelijk herkenbaar

17 februari 2019

Niets meer aan mijn titel toe te voegen 😢

Avatar for Terry
Terry

Reactie van Paul Schrijft

Dat snap ik Terry. Dank je wel voor je reactie. Groeten van Paul.

Geef een beoordeling voor dit verhaal 🧡 als je dit ook voor mij deelt op sociale media!

 

Verhalen per e-mail

Verhalen per e-mail

Ontvang mijn volgende verhaal automatisch per e-mail in je inbox!

Gelukt! Controleer je e-mail.

Pin It on Pinterest