Mediterranee
Een sneeuwvlok uit de Franse alpen zat in de trein naar Saint-Tropez.
Het had voldoende kleding bij zich, het had ook zelfs een sunblock mee.
Het wilde graag een kleurtje opdoen, het zag, vond het een beetje bleek.
Dus had het wat verlof genomen, een dag of vier, een kleine week.
Vanaf de berg tot aan Grenoble bleef ‘t kwik nog keurig onder nul.
Van natuurkundige processen had dit kristal geen flauw benul.
Maar na Lyon zo bij Valence, toen voelde het toch nattigheid.
En nog een uurtje zuidwaarts later, verloor het zijn soliditeit.
Nabij de streken in het zuiden, waar het naar lavendel geurt.
Lag eenzaam een klein kledingtasje dat door waterschade was verkleurd.
Maar op het gare van Saint-Tropez daar waar de zon op ’t marmer brandt.
Dreef door de openslaande deuren een wolkje blij richting het warme strand.
Foto © Pixabay
zon, regen, sneeuw en ijs
blijf me verbazen hoe jij telkens weer een mooi verhaal schrijft.
Reactie van Paul Schrijft
Dank je wel voor dit compliment Lucie. Hartelijke groeten, Paul.
Mediterranee
kil begin geef mij maar het einde van dit mooie vers
Reactie van Paul Schrijft
Hartelijk bedankt voor je reactie. Groeten van Paul.
Verhaal met een mooie ontknoping
Ik dacht eerst waar moet dit heen, maar er komt een leuke wending in het verhaal en ik heb het met plezier gelezen
Reactie van Paul Schrijft
Dank je wel voor je reactie Christien. Hartelijke groeten, Paul.
Mediterranee
Leuk!Maar als sneeuwvlokje kun je toch beter het ijzige
zonnetje in het noorden opzoeken voor een kleurtje!!
Reactie van Paul Schrijft
Precies. Dank je wel voor je reactie tante Tiny. Groeten, Paul.
Geef een beoordeling voor dit verhaal 🧡 als je dit ook voor mij deelt op sociale media!
