Merelspijt
Er huist een oude merel bij ons in de druivenstruik.
Hij is der dagen zat en hij is grijs tot op zijn buik.
Zijn eerste vrouw ging dood aan naar men zegt de Spaanse griep.
Bij Alkmaar de Victorie! Was het laatste dat zij riep.
Ze was aan ’t dementeren, moet daarbij worden gezegd.
Zij rust nu zacht onder een wilg, bij Loenen aan de Vecht.
De weduwnaar kreeg kennis aan een lijstertje van stand.
Maar aan die vreemde liaison had iedereen het land.
Hij liep volgens de goegemeente ethisch uit de pas.
Als hij zijn merelbloed vermengde met een ander ras.
Door laster en belediging, door roddelpraat ontdaan.
Liet hij zijn lijsterbruidje voor het vogelaltaar staan.
De merel greep vol zelfverwijt vervolgens naar de fles.
En de versmade bruid is nu een oude lijsterbes.
De grijze merel slijt zijn dagen eenzaam op een rank.
Als loon voor zijn fatsoen heeft hij dan wel de sterke drank.
Foto © Ermell op Wikimedia Commons
Vogelliefde
Geweldig zoals je met woorden speelt.
Reactie van Paul Schrijft
Dank je wel Lucie. Groeten van Paul.
Merel
Erg leuk om te lezen.
Reactie van Paul Schrijft
Dank je wel Toos. Hartelijke groeten, Paul.
roddelpraat brrr.....
Ach, waarom mocht de merel niet gelukkig worden met zijn lijsterbruidje? Het zijn net mensen…….zucht……
Reactie van Paul Schrijft
Hij zit dan ook heel triest voor zich uit te kijken. Dank je wel voor je reactie Terry. Groeten, Paul.
Merel
Leuk verhaaltje.Als de goegemeente je buitensluit kun je maar
beter luisteren.Jammer voor de lijster en de merel.Maar je
kunt altijd nog aan de drank gaan op je oude dag.
Reactie van Paul Schrijft
Dank je wel voor je reactie tante Tiny. Hartelijke groeten, Paul.
Geef een beoordeling voor dit verhaal 🧡 als je dit ook voor mij deelt op sociale media!
