
Onzichtbaar
Een vriendin van mij heeft een eigen zaak. Ze verkoopt ijzerwaren en agrarische benodigdheden en vertelde me dat de zaken teruglopen. Ze heeft last van de groothandelketens die middenstanders wegconcurreren. Daarnaast speelt internet zelfs in deze branche een blijkbaar niet te onderschatten rol.
Ik moet bekennen, ik koop zelf ook online. Bijna alles. Ik ga alleen nog voor tuinplanten de deur uit. Ik zie mijn bezoek aan het tuincentrum als een natuurwandeling, één waarvoor je geen aangepast schoeisel hoeft aan te schaffen. Verder gaan de aankopen online. Zelfs mijn weekboodschappen gaan via een app. Het bespaart me een hoop gedoe, want van het tussen de jengelende kinderen door laveren word ik niet Zen. Bovendien tref ik altijd juist dat éne karretje dat bij één van de vier wielen blokkeert, maar pas als ik een paar meter de winkel in ben en de kar al halfvol is.
Daarom komt er nu wekelijks een hoge, smalle scootmobiel over het trottoir aangehobbeld en worden me de boodschappentassen aan de deur keurig aangegeven. En hoewel ik over de levering niets te klagen heb, is het wachten op de grootgrutter die mijn boodschappen netjes in de kasten zet. Vrijwel alles kan worden bezorgd. U zult mij dan ook niet op zaterdagmiddag door het dorp zien flaneren. Winkelen is voor mij sowieso niet altijd haalbaar. Vanwege mijn aandoening. Het is nogal persoonlijk maar ik wil het toch met u delen: soms schijn ik vrijwel niet zichtbaar te zijn. Het gebeurde me laatst nog. Bij een bezoek aan een schoenenzaak.
De mevrouw die voor de zaak verantwoordelijk leek hing telefonerend over de balie. Ik hoefde geen moeite te doen het gesprek te kunnen volgen. Ze vertelde degene aan de andere kant van de lijn over een kind dat ze naar school had gebracht. Het was blijkbaar iets om over naar huis te bellen. Ze vertelde over de andere moeders en wat ze daarvan vond. De andere moeders en de verkoopster waren blijkbaar geen vriendinnen. Ondertussen liep ik, door de verder lege zaak op zoek naar schoenen in de juiste maat. Ik kon ze niet vinden, ik leef blijkbaar op te kleine voet.
Omdat de verkoopster zonder punten en komma’s verder sprak en ik geleerd heb dat het onbeleefd is om een gesprek te onderbreken, verliet ik onverrichter zake de winkel. U hoeft geen medelijden met me te hebben, ik heb nog schoenen en hoef dus niet blootsvoets naar het tuincentrum, maar lastig is zo’n aandoening wel.
Voor bezorgers ben ik doorgaans wel zichtbaar. Daarom bestel ik online. We hebben zelfs korte gesprekken, de bezorgers en ik. Over het weer, nieuwe schoenen en hoe spannend het moet zijn om met zo’n topzwaar bestelmobiel rotondes te nemen.
Het zijn natuurlijk korte gesprekken, zo’n bezorger moet door, want elders zit ook weer iemand op zijn volkorencrackers te wachten. Maar het is toch fijn om even het gevoel te hebben gehad niet doorzichtig te zijn.
Mocht u ook wel eens het gevoel hebben slecht zichtbaar te zijn en wilt u een zaak bezoeken waar u zeker gezien wordt, dan raad ik u aan om voor uw schroefjes, moertjes én een leuk gesprek naar de winkel van mijn vriendin te gaan. U moet daarvoor wel een stukje omrijden. Ze woont in Pisa.
Deze column verschijnt op woensdag 22 mei 2019 in de online en huis aan huis krant De Edese Post.
Ik moet bekennen, ik koop zelf ook online, want van het tussen de jengelende kinderen door laveren word ik niet Zen.
Foto © Viktor Hanacek
Druk, druk, druk
Vol humor vertel je heeeel veel, ook over jezelf in één verhaal.
Wil je vriendin wel helpen, stuur jij me een ticket voor een reisje Pisa.
Reactie van Paul Schrijft
Het is te voet te doen Lucie. Hartelijke groeten, Paul.
Onzichtbaar
Helaas maar al te waar, meestal ben je gewoon lucht en moet je zoeken om iemand te vinden.
Gelukkig zijn er ook nog die er wel voor de klanten zijn.
Reactie van Paul Schrijft
Dank je wel voor je reactie Toos. Hartelijke groeten, Paul.
Helder
Duidelijk verhaal. Mogelijk ben je onzichtbaar om dat je niet bedreigend bent en misschien TE aardig. Ik zie jou graag
Reactie van Paul Schrijft
Dank je wel Eelco. Ik jou ook. Hartelijke groeten, Paul.
tja... die onzichtbaarheid he
Ik ken het gevoel… pas voor de derde keer de winkel in ons dorp voor hoorapparaten bezocht. Niet dat ik doof begin te worden, maar juist om het te voorkomen. Man, met telefoon in zijn hand, kwam vanuit het kantoortje de winkel in. Yes dacht ik.. eindelijk zien ze me.. de andere twee keer was ik na 5 minuten niet gezien te zijn de winkel maar uitgegaan, maar ja.. ik wil wel oordopjes hebben.. en een beetje goeie. Maar man sprak door.. hij keek zelfs niet mijn kant op…. ben ook maar onzichtbaar de winkel weer uit gegaan… nadeel van oordopjes op maat is dat je ze wel moet aanmeten.. online is lastig… Maar weet dat je in ieder geval op de maandagavond een uurtje echt wel zichtbaar bent 🙂
Reactie van Paul Schrijft
Gelukkig maar. Dank je wel voor je reactie Karin. Hartelijke groeten. Paul.
Herkenbaar
Super leuk ga zo door.
Reactie van Paul Schrijft
Dank je wel Sylvia. Met zulke reactie’s ga ik dat zeker doen. Hartelijke groeten, Paul.
Geef een beoordeling voor dit verhaal 🧡 als je dit ook voor mij deelt op sociale media!