5 december
Als kind keek ik met gemengde gevoelens uit naar Sinterklaas. Of meer specifiek naar het feest. Natuurlijk wilde ik graag cadeaus, maar het gedoe eromheen kon wat mij betreft achterwege blijven.
Vroeger was de goedheiligman een autoritaire kniesoor die een paar weken lang iedereen de stuipen op het lijf joeg en dan op de valreep zijn schrikbewind met gulle gaven vergoelijkte. Fraai verpakte gaven die hij niet eens zelf betaalde. De bevolking die hij kleinerend toesprak mocht de kosten hiervoor zelf ophoesten.
Bij ons thuis kwam hij niet over de vloer, maar op school richtte hij een ware ravage aan als hij honend de klassen langs ging. Het was een feest van roe en zak, van bestraffing. De kinderziel werd niet ontzien, het was nou eenmaal een andere tijd en het was bovenal traditie. De ultieme straf was het meenemen naar Spanje. Wat een canoniek ambtenaar daar vervolgens met de kinderen uitspookte bleef giswerk. Inmiddels weten we meer over de klerikale traditie aangaande kinderen. Traditie die met gebruik van stoffer en tapijt netjes kerkrechtelijk wordt afgehandeld.
Tradities dus, goed dat ze er zijn, het is wat ons verbindt. En mooi dat we ze, als ze niet meer relevant zijn kunnen ombuigen naar iets dat ons blijft verbinden.
Sinterklaas is inmiddels milder geworden. Hij is geen boeman meer die met lijfstraffen dreigt, dat past niet meer bij deze tijd. Wel deelt hij nog steeds met gulle hand vrolijk ingepakte cadeautjes uit. En nog altijd betaalt hij er geen cent voor, dat doen nog steeds de ouders. Kinderen maakt het niet uit wie de cadeautjes betaalt en al helemaal niet hoe ze verpakt zijn. Dat de verpakking ertoe doet komt pas als wij ze dat aanleren. En als die verpakking iets zegt over hoe we de inhoud beoordelen dan nemen kinderen dat over. Zij weten niet beter, zij nemen immers aan wat wij ze geven.
Ik ben niet voor of tegen Sinterklaas, noch tegen de wijze waarop hij de cadeaus verpakt. Ik denk alleen dat we kritisch moeten kijken naar wát er ingepakt wordt. Want als de inhoud van sommige cadeaus tóch duisterder is dan een verpakking waar we niet langsheen willen kijken, dan hangt er rond de geur van pepernoten een ander, meer bitter aroma.
Als dit niet het geval is en ik denk dat de meesten van ons oprecht menen een kinderfeest te vieren, zijn we dan momenteel niet toch veeleer bezig een eigen hang naar nostalgie te voeden? Een verlangen dat voortkomt uit onzekerheid over de nieuwe tijd die onophoudelijk aan de deur klopt. De vrees voor verandering omdat we niet weten wat die verandering inhoudt. Onzekerheid over onze positie hierin, waardoor we terugverlangen naar een tijd waarin alles zeker leek: onze eigen jeugd.
De wereld verandert, maar ze verandert constant, dat was voor onze ouders al zo en dat zal voor onze kinderen niet anders zijn. Verandering maakt onzeker, maar vasthouden aan een verpakking zal dat niet wegnemen. Dat is een stoplap, een afleiding van de grotere uitdagingen die deze wereld kent.
Dus als we allemaal eens goed naar onze eigen motieven kijken, als we daarna allemaal, alle partijen, een beetje water bij de bisschopswijn doen en de kinderen hun eigen feestje laten bouwen, dan blijft Sinterklaas een festijn waar de commercie nog tot in lengte van jaren handenwrijvend naar uit kan kijken.
Deze column verscheen op woensdag 21 november 2018 in de online en huis aan huis krant De Edese Post.
Sinterklaas is milder geworden. Hij is geen boeman meer die met lijfstraffen dreigt. Goed dat we tradities als ze niet meer relevant zijn kunnen ombuigen naar iets dat ons blijft verbinden.
Foto © poederbach op VisualHunt.com / CC BY-NC
actueel, dus het wordt gelezen (denk ik)
voor velen die het goed lezen zitten er waarheden in, maar vooral doordenkers over de moraal van je verhaal.
Reactie van Paul Schrijft
Dat hoop ik. Dank je wel voor je reactie Lucie.
Heibel
Ik heb alleen maar goede herinnering aan Sint & (zwarte) Piet en had heilig ontzag voor ze. Voor mij waren de (zwarte) Pieten vrolijke clowns en ik voelde geen dreiging (en associeerde ze absoluut niet met slaven of slavernij! Ik wist niet eens wat dat was!). Ik was al 9 jaar toen mijn moeder mij de waarheid vertelde, want ik geloofde nog steeds onvoorwaardelijk (we hadden destijds nog geen internet en social media). Wat een deceptie en wat een verlies van een stuk kinderlijke onschuld! De heibel die er sinds enkele jaren rondom dit (toch wel commerciële) kinderfeest is ontstaan gaat echter mijn pet te boven……
Reactie van Paul Schrijft
Dank je wel voor je reactie Terry, hartelijke groeten, Paul.
5december
Mooi verhaal, je roept bij mij weer de angst op voor die HEILIGE MAN
die je zo streng aan kon kijken. Laat het inderdaad een leuk
kinderfeestje blijven en zonder dat gedoe over Zwarte Piet!!!
Reactie van Paul Schrijft
Inderdaad, dank je wel tante Tiny. Hartelijke groeten van Paul.
Glimlach
Met ’n glimlach gelezen, heerlijk! Complimenten voor het mooi taalgebruik.
Reactie van Paul Schrijft
Bedankt voor je leuke reactie Koosje, hartelijke groeten van Paul.
Herinneringen en herkenning
Mooi en duidelijk geschreven
Reactie van Paul Schrijft
Dank je wel Gabriëlle. Hartelijke groeten van Paul.
Geef een beoordeling voor dit verhaal 🧡 als je dit ook voor mij deelt op sociale media!
