Kankerhomo
Misschien was ik geen kind dat voldeed aan het typische jongensbeeld, ik kon inderdaad niet goed voetballen, maar dat was tussen ons kinderen nooit een belemmering geweest. We verschilden allemaal van elkaar, daarin lag onze kracht. Tot de leraar een waarde aan die verschillen toekende. Zijn waardering had impact, we waren geen eenheid meer.
In mijn tijd was een leraar iemand met gezag. Niet alleen voor kinderen, ook ouders hadden respect voor zijn functie en daarmee kreeg de persoon status. Zijn woorden hadden niet alleen gewicht, ze hadden effect want vanaf dat moment was ik iemand waar in essentie iets aan mankeerde. Een fatje.
Het gebruik ervan werd niet ontmoedigd. Het mocht openlijk als declassering van mijn menszijn worden gebruikt, het was immers geen scheldwoord maar een typering. De onuitwisbare impact die het op het kind had deed er daarbij niet toe, de gezagsdrager had het gebruik ervan via zijn functie gewettigd.
De klas waar ik voorheen een onbelemmerd onderdeel van had uitgemaakt was in zijn structuur veranderd. De omgang met mij was ongemakkelijk omdat het stigma op anderen overdraagbaar leek. De dagen erna ging ik met tegenzin naar school, ik at minder en had buikpijn. Het viel niemand op, mijn ouders hadden hun eigen sores en kinderen eten wel vaker slechter.
Omdat het voortdurend denigreren de sfeer in de klas drukte, de kinderen voelden blijkbaar intuïtief wél de verwerpelijkheid ervan aan, gebruikte de leraar uiteindelijk weer de normale typering, mijn naam.
Gezagsdragers, welke dan ook hebben een positie van waaruit er naar hen wordt opgekeken. Hun uitspraken hebben draagwijdte, mensen nemen hun woorden als waarheid aan, misschien incorporeren zij die in hun eigen waarden en normen. Soms slaat zo’n functionaris de plank mis, omdat hij geen voeling met de tijdgeest meer heeft of omdat hij zijn eigen aversie laat meewegen. Hoe dan ook, hun uitspraken doen iets met mensen. Het kan de één sterken in het schaden van de ander.
De recente uitspraak van de rechter dat kankerhomo niet bedoeld is als uiting van haat naar één groep, ook niet als het vergezeld gaat van het gezamenlijk in elkaar slaan van iemand uit die groep is dan ook verwerpelijk en geeft een sterk signaal af.
Kankerhomo wordt gebruikt om weerzin uit te drukken door twee termen die als abject worden gezien met elkaar te verbinden. Een van die termen is een bevolkingsgroep, waardoor het scheldwoord wel degelijk een specifieke uiting van haat wordt.
Waar gezagsdragers maatschappelijk falen hoop ik dat de samenleving inziet wat die klas van toen intuïtief begreep, dat het op welke wijze dan ook wegzetten van haar leden nóch het gedogen ervan een maatschappij naar een hoger plan tilt. Want als de geschiedenis ons iets geleerd heeft is het wel dat het uiteindelijk nooit bij wegzetten alleen blijft.
Deze column verscheen op woensdag 7 november 2018 in de online en huis aan huis krant De Edese Post en op Gaykrant.nl
Foto © FeeLoona op Pixabay CC0
Kankerhomo
Indrukwekkend, Paul, is de wijze waarop je de misstanden en de gevolgen daarvan aan de kaak hebt gesteld.
Dank je en ik schaam me, want als leerkracht weet ik hoe waardevol elk individu is. En hoe elk mens zich kan ontplooien in een veilige omgeving.
Reactie van Paul Schrijft
Dank je wel voor deze mooie reactie Else. Hartelijke groeten van Paul.
Geroerd en bewondering
Dit verhaal maakte me stil van binnen. Ik was geroerd door deze column. Wat die leraar deed was het uitvergroten en belichten van slechts één onderdeel van een mens, een kind nog! Zo kwalijk! Bible belt? Hopelijk leest hij deze column ook (hoe oud hij nu ook moge zijn) en leert hij alsnog hiervan. Een mens bestaat uit zoveel meer facetten en talenten die iemand vormen zoals die is. En Paul, jouw veelzijdigheid blijft me nog steeds verbazen, in positieve zin :).
(ik vrees alleen dat je nog veel meer soortgelijke ervaringen kunt vertellen uit jouw leven)
Reactie van Paul Schrijft
Bedankt voor je mooie reactie Terry, hartelijke groeten, Paul.
(Ja helaas wel.)
je verwacht een heel ander verhaal
Mooi en moedig dat je jezelf bloot geeft. Jouw verdriet en pijn proef je in je verhaal over je klas.
Dat de klas toch weer gewoon deed na een poosje is fijn, maar er is al veel schade aangericht.
Jammer dat het nog steeds zo gaat, wij mensen moeten meer letten op hoe mensen echt zijn van binnen.
Je bent een kanjer.
Reactie van Paul Schrijft
Dank je wel Lucie. Hartelijke groeten, Paul.
Kinder eenzaamheid
Wel goed
Reactie van Paul Schrijft
Dank u wel voor de reactie, hartelijke groeten, Paul.
Kankerhomo
Erg dat zoiets gebeurt, voor ons ben je heel lief en attent en zijn heel erg blij dat je de partner van onze zoon bent. Liefs van ons.
Reactie van Paul Schrijft
Dank je wel Toos. Hartelijke groeten van Paul.
Geef een beoordeling voor dit verhaal 🧡 als je dit ook voor mij deelt op sociale media!
