De krekel en de mier
Altijd al, maar voorál sinds hij bij mij is weggegaan.
Hij vrat mijn hele kelder leeg en sliep zelfs in mijn bed.
En als hij zich dan draaide werd ik door’t insect geplet.
Zijn buikje rond en zelfvoldaan zat hij voor de tv.
En ik, de sukkel die ik ben, ging er gewoon in mee.
De lente kwam, en uiteraard, ik had het kunnen weten.
Hij ging, ik heb er toch een tijdje best wel mee gezeten.
Maar ’t harde werken in de zon herstelde rap mijn kracht.
Ik heb daarop de voorraad weer opnieuw op peil gebracht.
Het huis gepoetst, de trap gelakt, de tuin een goede beurt.
Door al het zwoegen ben ik toch weer aardig opgefleurd.
Nu valt het blad, straks met de kerst, zit ik warmpjes bij.
Maar stilletjes verlang ik naar die krekel aan mijn zij.
passende titel bij het verhaal
Het blijft leuk om je verhaaltjes te lezen, telkens weer verrassend.
Reactie van Paul Schrijft
Dank je wel Lucie. Hartelijke groeten, Paul.
De Krekel
Weer een heel leuk versje, al vind ik krekels maar irritant.
Reactie van Paul Schrijft
Dat vond de mier ook. Hartelijke groeten, Paul.
Kruipend gespuis
Leuk, zo zie je maar weer, Was man liebt das neckt man!!!
Reactie van Paul Schrijft
Genau! Dank je we voor je review tante Tiny. Groeten van Paul.
Geef een beoordeling voor dit verhaal 🧡 als je dit ook voor mij deelt op sociale media!
