Lelystad
Ik ben onlangs ten hemel gevaren. Voor diegene die nu verheugd de vlag uithangt, het was een ballonvaart en ik sta inmiddels weer met beide benen op de grond. Het stijgen was gepland, de reis ging waar de wind ons voerde. Met een ballon vaar je, wat ik een juiste uitdrukking vind, want het voelde als een zeiltocht over kalme wateren. De piloot was anderhalf uur bezig de ruimte tussen ons en de aarde comfortabel te houden. Na vijftien kilometer vond hij het welletjes en zette de landing in.
Vijftien kilometer in anderhalf uur. Het is niets. In diezelfde tijd brengt een Boeing je naar Marseille, naar Wenen of Milaan. En als je iets langer doorvliegt sta je al snel kuitdiep in de Egeïsche zee naar plastic te graaien.
Als alles tegenzit hoeven we voor dat vliegen straks niet meer naar Schiphol. U rijdt dan over Harskamp de polder in. De thuisblijvers kunnen u vanuit de achtertuin uitzwaaien.
In eerste instantie zou Lelystad Airport, want daar gaat het over, dit jaar opengaan. Maar omdat er foutjes in de milieueffectrapportage aan het licht kwamen is de opening uitgesteld. Om, zo stelde minister van Nieuwenhuizen ‘het vertrouwen terug te winnen’ werd er tegen de avondspits met een vrijwel leeg vliegtuig hoog over de Veluwe gevlogen. Daarnaast beloofde zij dat, na het verdwijnen van de laagvliegroutes per 2021, uitzonderingen daargelaten, zoveel mogelijk hoog gevlogen gaat worden.
Zoveel mogelijk en uitzonderingen daargelaten; harde beloften waar geen speld tussen te krijgen is. Blijkbaar gaf dit zoveel vertrouwen, dat de opening op 1 april 2020 werd vastgesteld. Inmiddels lijkt ook die datum onzeker. Het Nederlandse programma om stikstof in kwetsbare natuurgebieden terug te dringen voldoet niet.
Nederland, toch altijd het braafste jongetje van de klas, heeft in het verleden onterecht vergunningen afgegeven. Ik citeer: ‘Op basis van het Programma Aanpak Stikstof werd vooruitlopend alvast toestemming gegeven voor de voorbereiding van projecten die mogelijk schadelijk zijn voor het milieu. Als bedrijven konden aantonen dat er in de toekomst ook positieve gevolgen waren voor natuurgebieden, kregen ze een vergunning. Volgens Europese richtlijnen mag dat niet meer.’ Als ik het goed begrijp werd er vanuit gegaan dat het allemaal wel los zou lopen met de uitstoot, waarop zonder de benodigde vergunning en zonder nader onderzoek tot opening werd besloten. Ik weet niet of u ooit een iets te hoge schutting heeft geplaatst, in dat geval had u direct een ambtenaar aan de deur. Als u echter van plan was een tapijt van stikstof over een beschermd natuurgebied te gaan leggen dan kon u in het verleden gewoon uw gang gaan. Als u beloofde een paar extra bomen te planten had u de vergunning bijkans op zak. Die werkwijze mag niet meer waardoor een volgende vertraging gloort.
Ik ben bang dat ook dit uitstel tijdelijk zal zijn, want iemand die waarschijnlijk buiten de route woont vindt dat ondanks de tegenvallende economische effecten, het Veluwse luchtruim vervuild moet worden. En dan is het gedaan met de rust. Dan moet u daarvoor op reis, met het vliegtuig, want daarvoor is een luchthaven gebouwd en die moet natuurlijk wel open blijven.
Deze column verschijnt op woensdag 19 juni 2019 in de online en huis aan huis krant De Edese Post.
Iemand die waarschijnlijk buiten de vliegroute woont vindt dat ondanks de tegenvallende economische effecten, het Veluwse luchtruim vervuild moet worden.
Foto © Matthew Grapengieser on Visual hunt
Hoezo milieu
Ook hier gaan de belangen (inkomsten) van de zakenman boven het belang van de burger en de natuur.
Reactie van Paul Schrijft
Precies. Dank je wel voor je reactie Luus. Hartelijke groeten, Paul.
Lelystad
Ik ben ook bang dat het er toch van gaat komen, zou heel jammer zijn, nu kun je nog rustig en mooi fietsen.
Goed verhaal
Reactie van Paul Schrijft
Dank je wel voor je reactie Toos. Hartelijke groeten, Paul.
Lelystad
Goed beoordeeld. Van uitstel komt misschien toch wel afstel, maar
ik ben net als jij bang van niet. Weg rustige mooie Veluwe!
Ik heb jullie breed lachend in het mandje zien staan(bij ons Luus)
Was wel heel leuk denk ik.
Reactie van Paul Schrijft
Dat was het tante Tiny. We waren even hoogvliegers. Hartelijke groeten, Paul.
Geef een beoordeling voor dit verhaal 🧡 als je dit ook voor mij deelt op sociale media!