Roken
Onze gemeente kent nogal wat honderdjarigen. Onlangs stond er weer een in de krant en bij mijn bezoek aan de kapper sprak ik een honderdeenjarige. Honderd jaar, je zult het maar worden, ik vond vijftig al een hele toer. Een prestatie was het bereiken van die vijftigste verjaardag niet, want meer dan stug blijven doorademen is er niet voor nodig. Inmiddels ben ik die grens ruim gepasseerd en hoef ik om die honderd te halen er nog maar vijfenveertig uit te zitten.
Natuurlijk kan er onderweg van alles gebeuren, maar als ik kijk naar wat ik ondertussen heb overleefd is de prognose vrij positief. Want ik stam uit een tijd dat er nog stevig werd gerookt. Roken was hip, het verminderde stress en het opsteken van een sigaret was een rustmoment. Een soort yoga maar dan zonder de ongemakkelijke poses. En dus boog de kraamvisite zich door een blauwe mist over het wiegje om de nieuwgeborene een lang en gezond leven toe te hoesten. Ik ademde die walm ongetwijfeld gretig in want ik miste vrijwel zeker de gestage toevoer van nicotine die na het doorknippen van de navelstreng niet meer gegarandeerd was. En dat de onderwijzer tijdens de les eens lekker van zich afpafte leek voor niemand een probleem. Een tevreden roker was nou eenmaal geen onruststoker.
Dit stond daarover onlangs in de krant. “Roken op de Edese middelbare scholen passé”. En in het artikel stond dat het rokend personeel begrip voor deze maatregel had. Geweldig. Hulde aan deze begripvolle mensen die stoïcijns de staatskas blijven vullen en bewust geen aanspraak op hun pensioen willen maken. Waarmee ik niet wil zeggen dat een roker niet gezond kan zijn.
De krant kopte vervolgens dat de meerderheid van de Edenaren zich gezond voelt. Tel daarbij op dat van de vijftig grootste Nederlandse gemeenten nu juist onze gemeente het hoogste percentage mensen heeft dat zegt gelukkig te zijn en een lang, misschien wel honderdjarig leven kan er zomaar in zitten.
We voelen ons gezond, of we het nu zijn of niet. Als we in meerderheid iets vinden dan is dat gegeven waarheid, wat feiten hierover ook zeggen. En waar subjectiviteit de norm gaat bepalen is meetbaarheid niet meer relevant. Zoiets als: je bent zo oud als je je voelt of Nederland is vol en gourmetten is leuk. Iedereen weet natuurlijk dat dit niet zo is, gourmetten is helemaal niet leuk, maar het is de enige manier om, nu er binnenshuis niet meer gerookt wordt het behang van een bruin laagje te blijven voorzien.
Roken dus. Ik heb het overleefd, tezamen met de afwezigheid van autogordels, kindersloten en zonnebrandcrèmes, want ook dat was geen punt. Wij maalden niet om een krokant korstje. Wisten we dan echt niet dat roken slecht was? Ja natuurlijk wel, maar zolang iedereen het deed bleven we collectief de koppen in het zand steken. Pas toen er steeds meer mensen niet rookten dan wel, kenterde de publieke opinie tot het punt waarop de begripvolle leraren worden gedwongen spontaan de bereidheid te tonen uit het zicht verder te roken. Ook zij ademen stug door en het is niet gezegd dat ze de honderd niet zullen halen.
Wat een gezicht zal het zijn als de rokende, amechtig ademende honderdjarige met zijn vergeelde vingers de hand van de burgervader schudt. Waarna hij als laatste hulde aan de peuk met een diepe rochel de kaarsjes op de taart uit hoest.
Deze column verscheen op woensdag 26 september 2018 in de online en huis aan huis krant De Edese Post.
Feiten doen er steeds minde toe. De publieke opinie bepaalt de waarheid. En roken is altijd ongezond geweest.
Foto © Blue cigarette smoke via Visualhunt, onder CC0 1.0 licentie
Blijft een gloeiend puntje
heel leuk beschreven, zeg !
Reactie van Paul Schrijft
Dank je wel Greet, hartelijke groeten, Paul.
je verwacht een heel ander verhaal
Echt zoals het was en is, met veel humor zet jij het roken op papier.
Reactie van Paul Schrijft
Dank je wel Lucie. Groeten van Paul.
Roken
Goed omschreven. Gezond of niet gezond, wat is wijsheid, als je alles moet geloven is niets meer gezond maar weten!!!!! wat je eet is niet verkeerd denk ik.
Reactie van Paul Schrijft
Dank je wel voor je reactie Toos. Groeten van Paul.
Sigaretjes
Heel goed Paul, ook ik heb genoten van die stinkstokjes, maar door
schade en schande wijs geworden ben ik toch ook maar gestopt.
Nu hoop ik ook honderd te worden, maar wel met niet al teveel
mankementen!!
Reactie van Paul Schrijft
Laten we daarop hopen tante Tiny. Groeten van Paul.
Geef een beoordeling voor dit verhaal 🧡 als je dit ook voor mij deelt op sociale media!
