Brandhaartjes
Afgelopen week kregen we via de groepsapp van de fietsclub waarbij ik me op een onbezonnen ogenblik heb aangesloten, de vraag of er meer mensen waren die na de tocht van de dag ervoor onder de jeukende uitslag zaten. Aanvankelijk leek het, op een enkele getroffene na met die jeuk wel mee te vallen maar uiteindelijk had toch iedereen last van uitslag waarvan ik dan maar hoop dat het tijdens die fietstocht opgelopen is.
U raadt het natuurlijk al, en tijdens het nagaan van de afgelegde route bleek het inderdaad om de brandhaartjes van de eikenprocessierups te gaan.
Wie bedenkt nou zo’n rups vraag je je af? Nu ben ik geen bioloog en deze krant heeft bovendien een columnist die deze vraag veel beter kan beantwoorden, maar toch komt het mij uiterst vreemd voor dat, door wiens toedoen dan ook, want wie ben ik om de eerste steen te gooien, zo’n diertje ontstaan is.
Laten we wel wezen, deze rups geeft alleen maar overlast. En als het nou nog een fraai schepsel was dat vrolijk dansend, de Village-People scanderend en met gekleurde vlaggetjes wapperend één keer per jaar langs de Edese groenvoorzieningen trok dan was het gesloten hek nog niet van de dam. Dan konden we hoofdschuddend om zoveel diversiteit de route mijden of nog beter, zelf ook feestelijk uitgedost langs de kant ons medeleven betuigen aan degenen die we buiten die ene dag liever niet hand in hand door ons dorp zien lopen. Maar nee, deze rups is geen onschuldige olijkerd die verder niemand kwaad doet, dit is een chagrijnig en ook nog eens een erg slecht gekapt creatuur dat niets liever doet dan in processie zijn venijn over de mensen uitstrooien. Vandaar ook de naam. Voor de niet taaleigen lezer, een processie is een godsdienstige plechtigheid waarbij gelovigen, in het openbaar, hun geloof ritueel belijden. En voor uitleg over de eik verwijs ik nogmaals naar mijn collega. Deze twee woorden heeft men vervolgens aan de rups vastgeplakt omdat, ik heb het ook niet verzonnen, men vond dat het de essentie van het diertje uitdrukte.
Nu zult u zeggen, ‘maar waarom zet de overheid dan niet alles in om de schade aan de volksgezondheid binnen de perken te houden want de ellende die deze rups over ons uitstrooit is immers niet met die ene processie gedaan’. Dat ziet u goed, deze overlast kan volgens het RIVM nog jaren een gevaar voor uw gezondheid vormen. Maar u weet net zo goed als ik dat u van een overheid die zich over de gezondheidsschade die ons sowieso boven het hoofd hangt niets gelegen laat liggen, weinig hoeft te verwachten. Dus van deze rups zullen we ook nog wel even last blijven houden.
En nu heeft u zich, terwijl u het voorgaande las natuurlijk op een plekje in uw achterhoofd afgevraagd hoe het dan met mij zat, want had ík na die fietstocht geen last van jeuk en uitslag? Bedankt voor uw bezorgdheid en ik kan u geruststellen, ik had nergens last van. Niet omdat ik immuun voor dit gif ben maar simpelweg om het feit dat ik me die dag met een ongetwijfeld geloofwaardig verhaal wéér aan het meefietsen heb kunnen onttrekken. En zo is er na alle gezuurpruim over deze rups toch ook iets moois uit dat diertje voortgekomen namelijk, een volgende plausibele reden waarom ik aanstaande zondag alweer niet met de fietsclub mee ga.
Deze column verschijnt op woensdag 20 juni 2018 in de online en huis aan huis krant De Edese Post.
Foto: © Sarefo, Caterpillar of Thaumetopoea processionea, on the bark of an oak tree near Hinsbeck, Germany.
Een optocht is altijd voor iemand vervelend. Wat voor de één een dringende noodzaak is, is voor de ander onbegrijpelijk.
Briljant
Briljant!
Reactie van Paul Schrijft
Dank je wel Leonie, hartelijke groeten, Paul.
Overtuigend
Ok, je hebt mij overtuigd. Zolang die beestjes er nog zijn zie je mij ook niet op een fiets. Tenzij ze op een bootje YMCA zingen door de grachten van Ams 😄 Humoristisch geschreven met een subtiele boodschap.
Reactie van Paul Schrijft
Dank je wel Lidian, hartelijk groeten, Paul.
Kriebels
Alleen al tijdens het lezen van dit verhaal kreeg ik de kriebels, dus je hebt het weer treffend verwoord en vol humor :). Je weet, op sportief gebied ben ik ook zeer goed in het verzinnen van smoezen, maar deze beestjes zijn een méér dan geldig excuus. Hou jij het voorlopig maar even op zwemmen….
Reactie van Paul Schrijft
Dank je wel voor je reactie Terry, hartelijke groeten van Paul.
je denkt bij de titel meteen aan de processierups, heel actueel
heel humoristisch, geschreven, leuk om te lezen.
Ook de slotzin, het excuus grandioos
Reactie van Paul Schrijft
Dank je wel voor je commentaar Lucie, groeten van Paul.
De Rups
Goed geschreven. Maar ik kan je wel vertellen dat het verdomd lastig is, je vergaat van de jeuk dus blijf maar lekker thuis van het fietsen, ha ha!
Reactie van Paul Schrijft
Dank je wel voor je reactie Toos, groeten van Paul.
Geef een beoordeling voor dit verhaal 🧡 als je dit ook voor mij deelt op sociale media!
