How long?
How long, to sing this song, how long, een repeterende cadans van woorden in een zwoele zomernacht. Duizendstemmig gezongen en in veelvoud herhaald, to sing this song… De band had het nummer ingezet en wij hadden het bij het verlaten van het stadion overgenomen, een legato vaarwel.
How long, ik keek om en zag je lippen de woorden vormen, to sing this song. We hadden de band gehoord maar alleen elkaar gezien. How long. Een vraag? Waarschijnlijk niet want jij was evenmin alleen. Een glimlach op een lief gezicht. Je maakte de avond groots en de band tot een decor. How long. How long. Moest ik je aanspreken? To sing this song.
Was dit waarom de band hier was? Waarom wij hier waren? Om ons te laten samenkomen in dit moment?
Echoënd tegen het beton van het complex rolde de koorzang over ons heen. De uitgang lag achter ons, was de volgende stap een nieuwe richting, of bleef ik op begaande paden? How long, zong jij toen je me aankeek to sing this song en naar een auto liep. How long, tot je niet anders kon dan instappen. To sing this song. Ik keek naar je toen de auto met jou erin wegreed en nam me voor om, als we elkaar ooit weerzagen ik een ander lied zou zingen: I will follow!
Een kort verhaal over liefde op het eerste gezicht en de spijt van het niet benutten van de kans op een opbloeiende liefde aan het einde van een U2 concert.